شناسایی و اولویت بندی عوامل ایجاد کننده اینرسی سازمانی با استفاده از روش دلفی فازی

یگانه امر ثابت در دنیای امروز تغییر است. اگر سازمان خاصیت تغییرپذیری و اصلاح نداشت، در چارچوب اولیه خود باقی می ماند و راه پیشرفت آن مسدود می شد. به این خاصیت تغییرناپذیری و سکون در سازمان، اینرسی سازمانی می گویند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل ایجادکننده اینرسی سازمانی در سازمان های دولتی انجام پذیرفت. این تحقیق از نظر روش، ترکیبی از روش کیفی و کمّی است. جامعه آماری پژوهش مدیران میانی سازمان های دولتی شهر خرم آباد هستند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 30 نفر از آنان به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. در تحقیق حاضر با استفاده از ترکیب روش کمّی و کیفی،نخست با استفاده از داده های کیفی به دست آمده از مطالعات اکتشافی شامل بررسی متون اکتشافی و انجام مصاحبه های اکتشافی عوامل ایجادکننده اینرسی سازمانی مشخص می شود، سپس با استخراج عوامل آنها را از طریق تحقیق زمینه یابی مورد ارزیابی قرار داده می شوند. نتایج پژوهش مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول مجموعه ای از عوامل ایجادکننده اینرسی سازمانی شناسایی و در بخش دوم میزان اهمیت و اولویت این عوامل مشخص می شود. نتایج پژوهش نشان می دهند که ترس و روحیه محافظه کاری، تهدید موقعیت شغلی، استرس و اضطراب، عدم درک درست نسبت به تغییرات محیطی، انجماد فکری، دفاع روانشناختی و عدم آگاهی از علت تغییر مهم ترین عوامل ایجاد اینرسی سازمانی هستند.